płacić gotówką

См. также в других словарях:

• płacić — ndk VIa, płacićcę, płacićcisz, płać, płacićcił, płacićcony 1. «dawać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagradzać w pieniądzach (także w naturze), uiszczać dług, podatek, daninę itp.» Płacić cło, czynsz, komorne. Płacić za mieszkanie …   Słownik języka polskiego

• gotówka — ż III, CMs. gotówkawce, blm «pieniądze (w przeciwieństwie do czeków, weksli itp.); cała suma (pieniędzy)» Płacić gotówką. Przypływ, zapas gotówki. Mieć jakąś sumę w gotówce. Zainkasować gotówkę w banku. Towary za gotówkę i na raty. ◊ Płynna… …   Słownik języka polskiego

• gruby — 1. Coś jest szyte grubymi nićmi «o grze, intrydze, manipulacji itp. prowadzonej nieudolnie, łatwej do zdemaskowania»: W to ostatnie łgarstwo, szyte zbyt grubymi nićmi, nie uwierzyliśmy. M. Kuczyński, Czeluść. 2. Gruba (grubsza) gra, sprawa «gra… …   Słownik frazeologiczny

• moneta — 1. Brać, wziąć, przyjąć coś za dobrą monetę «traktować, potraktować czyjeś słowa, zamiary serio, nie dostrzegając lub nie chcąc dostrzec fałszu, ironii, podstępu»: Polscy dyplomaci i sztabowcy wzięli angielskie i francuskie obietnice za dobrą… …   Słownik frazeologiczny

• moneta — ż IV, CMs. monetaecie; lm D. monetaet «pieniądz metalowy, zwykle w kształcie okrągłej płytki o określonych wymiarach i odpowiednim ciężarze, z wybitym godłem państwowym lub czyimś wizerunkiem oraz oznaczeniem wartości; także zbiorowo: pieniądze… …   Słownik języka polskiego

• waluta — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. walutaucie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obowiązująca na terenie danego państwa lub państw podstawowa jednostka pieniężna (np. złoty, marka, dolar i in.) : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień